Poznata britanska firma Vita Europe Ltd, inače proizvođač preparata Apiguard, u svom aprilskom biltenu News Mite, izvestila je pčelarsku javnost da je razvila klopku (biće puštena na tržište krajem ove sezone, kažu po prihvatljivoj ceni) za opasnog azijskog stršljena Vespa velutina nigrithorax, koji se uporno širi Evropom, nakon što je prvi put primećen u blizini Agena u Francuskoj 2004. godine, gde je verovatno stigao sa jednom pošiljkom grnčarije iz Kine.
Azijski stršljen je mnogo opasniji za pčele od evropskog, sa kojim i tako imamo problema. Do danas se proširio u 35 od 96 francuskih okruga, prostire se od severa Pariza do granice sa Italijom, ali je stigao i do severozapadne provincije Galicije u Španiji.
Galicia
Povezuje se sa 70% uginuća pčela u okrugu Bordo u Francuskoj u 2007. godini, ali je sa uništavanjem pčelinjih zajednica nastavio gde god se širio do sada. Nije poznata brzina njegovog širenja, ali se pretpostavlja da postoje klimatski uslovi da se prilagodi životu u skoro svim evropskim zemljama. Pretpostavljalo se da je Španija pretopla za njega, ali se uveliko širi ovom državom. Možda će Alpi i Skandinavija biti previše hladni za njega, ali se zato očekuje dalje širenje u Nemačku, ali i Veliku Britaniju, jer matice ovog stršljena verovatno mogu da prelete Lamanš. Dok su pčele Apis cerana uspele da razviju mehanizam za borbu uklupčavanjem stršljena i njegovom izlaganju prevelikoj toploti, evropske pčele odbrambeni mehanizam jednostavno nemaju.
U okrugu Lot et Garonne gde je prvi put otkriven izbrojano je 85 gnezda veličine fudbalske lopte u krugu od 40 km. Azijski stršljen može ozbiljno povrediti čoveka, njegov ubod čak porede sa užarenim ekserom koji ulazi u telo.
Matica azijskog stršljena dostiže dužinu od 30 mm, trutovi do 24 mm, a većina radilica prosečno do 20 mm. Postoji nekoliko geografskih oblika i podvrsta Vespa velutine koje se razlikuju po fizičkim karakteristikama.
Matice u proleće obično započinju da grade gnezdo dosta nisko – u grmlju, čak i ispod zemlje. Kada se zajednica razvije, grade novo gnezdo na novoj lokaciji, po pravilu uvek visoko na drvetu ili drugom mestu gde se osećaju bezbedno. Matica i nekoliko radilica se presele u novo gnezdo, gde matica nastavlja da polaže jaja u novom leglu. Preostala jaja u starom gnezdu odgajaju radilice i neguju ih do zrelosti, kada postupno napuštaju staro gnezdo.
Leglo hrane proteinima iz ulovljenih insekata. U jesen, iz larvi se razvijaju buduće matice i trutovi i pare se. Zimu preživljavaju samo oplođene matice.
Odrasle jedinke stršljena najčešće se hrane sokovima drveta i sokovima koje isisaju iz raspuklog voća, kao i drugim slatkim materijama koje pronađu. Svoje larve hrane proteinima, najčešće poreklom iz insekata koje ulove. Razvijeno društvo stršljena ulovi dnevno u proseku oko 0,5 kg insekata, naravno i pčela. U potrazi za larvama kojima hrane svoj podmladak, mogu desetkovati zajednicu od 30.000 pčela u roku od samo nekoliko sati.
Gnezda stršljena su vrlo tražena u Kini zbog hranljive (verovatno najviši sadržaj belančevina u svetu insekata) i medicinske – lekovite vrednosti, a prodaju se drogerijama za 45–60 dolara, zavisno od veličine legla.