Poljoprivredna gazdinstva koja na svom imanju nemaju stočarsku proizvodnju trebaju otići do prve nadležne veterinarske stanice sa ličnom kartom i otvoriti ID (HID) broj poljoprivrednog gazdinstva. To je obaveza svih pčelara, o kojoj je SPOS i ranije više puta pisao u časopisu Pčelar i na sajtu SPOS-a, još od 2010. godine. I ovde ponavljamo tadašnje uputstvo, koje važi i danas:
Način registracije pčelinjaka u Centralnoj bazi podataka Uprave za veterinu Ministarstva poljoprivrede Republike Srbije regulisan je tako da svaki pčelar treba da ode do svoje lokalne ovlašćene veterinarske stanice i da pruži podatke o svom pčelinjaku. Tamo će dobiti evidencioni list u koji se upisuje dodeljeni jedinstveni identifikacioni broj gazdinstva iz Centralne baze. Ukoliko je gazdinstvu već dodeljen identifikacioni broj gazdinstva prilikom registracije drugih životinja, pčelinjak dobija isti broj, a u Centralnoj bazi podataka se pored postojeće uloge (držalac goveda, držalac živine…), dodaje i uloga "držalac pčela".
Procedura registracije pčelinjaka u bazi podataka identična je proceduri registracije bilo kog drugog tipa gazdinstva na kome se drže i čuvaju životinje, s tim što je obavezno čekiranje polja "držalac pčela". Ukoliko je pčelinjak smešten na mestu koje nema svoju adresu, upisuje se broj katastarske parcele.
Da ne dođe do zabune, BPG (broj poljoprivrednog gazdinstava) ima 12 cifara, isto kao i ID broj (HID), ali su to različiti brojevi i potpuno različitih namena. Prvi se dobija od Uprave za trezor, a drugi od Uprave za Veterinu.