SPOS
Savez pčelarskih organizacija Srbije

Tekst o Slavoljubu Rakočeviću napisao je dr Slavomir Popović iz Beograda i objavio u časopisu Beogradski pčelar za april 2010. godine.

Za pčelarenje se kaže da je to najlepši i najslađi hobi, a za uredno organizovani pčelinjak da je to mesto za pravo uživanje. Upravo, Sašinpčelinjak, sa preko 60 DB košnica sa 12 ramova, preko 70 DB košnica sa 10 ramova, sa samo 8 nukleusa i sa dve divne mačke za automatsko uništavanje miševa na pčelinjaku, sa izvanrednim pogledom na obližnji poznati manastir u Lipovcu posvećen Svetom Stevanu, je zaista izvanredan pčelinjak za uspešno stacionarno pčelarenje. Na ovom pčelinjaku uspešno se koristi prva glavna bagremova paša koja počinje oko 10. maja, zatim divlja kupina i livada u junu, i konačno, u julu, esparzeta i razne trave. Ovaj pčelinjak interesantan je i po tome što od oko 100% zazimljenih pčelinjih društava, preko 95% su medare, sa kvalitetnim maticama koje sâm pčelar Saša uzgaja presađivanjem larvi. Znači, postupak pčelarenja je jasan i uvek daje dobre rezultate: svako kvalitetno zazimljeno pčelinje društvo, koje u zimu ulazi sa 8-9 ramova sa pčelama, odnosno sa 20.000-25.000 pčela, sa oko 2 kg meda po ulici pčela, sa 2-3 rama sa pergom, je medara u glavnoj paši. Na Sašinom pčelinjaku preko 95% je upravo takvih pčelinjih društava.

Početkom marta, kada smo posetili pčelinjak, gotovo sva pčelinja društva imala su najmanje po 7-8 ramova sa pčelama (po oko 20.000 pčela). Ispod svakog plodišnog nastavka nalaze se polunastavak sa po najmanje 3-4 rama sa medom, koji je početkom avgusta (kao pun meda) bio podmetnut ispod plodišnog nastavka. Praktično, svako pčelinje društvo od početka avgusta, sa polunastavkom punim meda, u toku avgusta, automatskim prihranjivanjem (prenoseći med iz polunastavka ispod plodišta u mednu kapu iznad legla) stvorilo je sebi kvalitetnu mednu kapu (10-12 cm), a automatskim stimulativnim prihranjivanjem omogućilo je matici da intenzivno polaže jaja, a vitalnim pčelama da kvalitetno neguju avgustovsko leglo iz kojeg će se izleći kvalitetne zimske pčele.

Krajem marta, kada je svako pčelinje društvo imalo najmanje 8-9 ramova sa pčelama, i legla na 4-5 ramova, potrebno je da se izvrši proširenje pčelinjeg gnezda, odnosno, da se između ramova sa leglom i ramova sa pergom doda po 1-2 rama sa izvučenim saćem. Društva su dovoljno jaka, pa se i u sred legla može dodati po jedan ram sa izvučenim saćem.

Početkom aprila, i dalje, svakih 5-7 dana, sve do na oko 15 dana do početka bagremove paše dodaje se po jedan ram sa satnom osnovom do legla, ili u sred legla, vrši se zaokretanje najpre 1-2 rama sa leglom za 180 stepeni, a zatim i 2-3 rama. Kad god vreme dozvoli veoma je poželjno da se svakih 5-7 dana stavlja do legla (ili u sred legla) po jedan ram sa izvučenim saćem koji ima mednu kapu, tako što se najpre otklopi med na tom ramu sa mednom kapom. Ukoliko iz bilo kojih razloga izostane dobar unos polena, u periodu cvetanja šljive dobro je da se pčelinjim društvima doda pogača (med, polen, sirup sa dodatkom po oko 20 ml ekstrakta oraščica u medu na 1 kg pogače). U voćnoj paši obavezno se vrši stimulativno prihranjivanje pčelinjih društava po 200-300 ml sirupa, 3-5 puta, dok ne cveta jabuka (med, šećer, voda, u odnosu 1:1:1). Kad procveta jabuka, kod pčelinjih društava sa 12 ramova, dodaje se na matičnu rešetku sa letom po 1 polunastavak sa izvučenim saćem i sa 2-3 rama sa satnom osnovom. U polunastavak staju 10 ramova sa širokom satonošom. Kod pčelinjih društava sa 10 ramova, ova operacija se izvodi na oko 5 dana pre cvetanja jabuke. Inače, matična rešetka sa letom iznad plodišta je širom otvorena, a polumedišta iznad košnica sa 10 ramova sadrže ukupno osam širokih ramova. Za vreme cvetanja jabuke obavezno se dodaje po oko 2 rama sa satnom osnovom u sred gnezda (filovano, dva rama sa leglom, pa ram sa satnom osnovom, itd).

Na oko 15 dana do bagremove paše, oko 25. 4. veoma je bitno da se uradi sledeće naročito kod jačih pčelinjih društava: Da se izvade dva krajnja rama sa medom (i sačuvaju za rezervu, za rojeve i sl.), a da se u sred gnezda (filovano) ubace dve satne osnove; Da se sve do početka glavne paše pčelinja društva stimulativno prihranjuju, po 200-300 ml dnevno sirupom (med, šećer, voda; 1:1:1); Da se doda novo prazno (sa izvučenim saćem i sa 2-3 satne osnove) polumedište ispod postojećeg polumedišta, u kome je voćni med radi proširenja prostora u košnici, odnosno zbog iz dana u dan sve većeg broja mladih pčela.

Kad bagrem zamedi potrebno je da se uradi sledeće: Da se na matičnu rešetku postavi prazno polumedište (sa izvučenim saćem; sa 8 ili 10 poluramova, u zavisnosti od toga da li se pčelari DB košnicom sa 10 ili 12 ramova); Da se iz dosadašnja dva polumedišta sa voćnim medom, sav voćni med „prepakuje“ u jedan, gornji polunastavak, koji će se (kao uvek gornji polunastavak) dopuniti medom u glavnoj paši koji se neće vrcati, i koji će se početkom avgusta staviti na podnjaču, ispod plodišta, a koji će u toku juna i jula koristiti za smeštaj pčela a i kao „dokaz“ da pčele i matica mogu intenzivno da obavljaju svoje funkcije i u tom periodu.

Usred bagremove paše vrši se kontrola medišnog prostora i tada se, po pravilu, dodaje novo (treće) polumedište (sa izvučenim saćem) ispod dosadašnjeg polumedišta na matičnoj rešetki.

Posle vrcanja bagaremovog meda, iz svake medare oduzimaju se po 2-3 rama sa zatvorenim leglom (iz kojeg izlaze mlade pčele) sa pčelama radi formiranja rojeva, a na mesto njih se dodaju ramovi sa satnom osnovom.

Pred svaku obilniju pašu, iz plodišta se vade po 2 rama (krajnja) sa medom (i stavljaju se u rezervu, za rojeve i drugo), a umesto njih se dodaju satne osnove (usred gnezda).

Krajem jula, početkom avgusta, polunastavak pun meda stavlja se na podnjaču, ispod plodišta, i u toku avgusta obavlja se automatsko prihranjivanje (odnosno, formiranje medne kape), i automatsko stimulativno prihranjivanje pčelinjih društava.

Na pitanje da li ima razlike između pčelinjih društava u DB košnici sa 10 i DB košnici sa 12 ramova, Saša pčelar kaže: „Pčelinja društva u DB košnicama sa 10 ramova brže i lakše izlaze u polumedište i kao da su manje sklone rojenju“, Pčelinja društva u DB košnicama sa 12 ramova malo teže izlaze u polumedište i kao da su više sklona rojenju; Ali, bez obzira na sve to, u jednoj godini se ispolji prednost jednih, a u drugoj godini drugih. Zato ja na pčelinjaku pčelarim skoro sa istim brojem košnica sa 12 i sa 10 ramova. I veoma sam zadovoljan“.

Za sve one koji pčelare DB košnicom, da bi stekli potpun uvid u tehnologiju pčelarenja savremenog pčelara, Saše Rakočevića, mogu pogledati i članak: „Pismo pčelarima za oktobar“, Pčelar, oktobar 2009. godine, koje mogu pogledati i OVDE. 

Želim posebno da istaknem da kad se govori i piše o pčelarenju Saše Rakočevića, ne može se zaobići i velika sklonost Saše pčelara ka muzici. Pre nego što je Saša postao savremeni pčelar, bio je Saša i izvanredan muzičar. Uostalom mnogi su čuli Sašino izvanredno muziciranje na otvaranju Drugog državnog pčelarskog Sajma i u Žikinoj šarenici povodom tog Sajma. Možda ćemo na Trećem državnom pčelarskom Sajmu, ili na Tašmajdanskoj izložbi imati prilike da čujemo, na organizovanom pčelarskom muzičkom koncertu lepu romansu: „Jesen stiže dunjo moja“, „Svilen konac“, a možda i onu od Jove Jovanovića-Zmaja: „A od meda ništa slađe, slatka rana pa i lek, ko ga kuša umereno, produžuje sebi vek“, naravno u izvođenju pčelara i muzičara Saše Rakočevića.