SPOS
Savez pčelarskih organizacija Srbije

Rođen je 4. septembra 1961. godine u selu Bresnici kod Koceljeve. Osnovnu školu je završio u Koceljevi a Bogosloviju u Sremskim Karlovcima. Živi i radi u Koceljevi, po zanimanju je pravoslavni sveštenik (po činu protojerej-stavrofor).

Pčelarstvom se bavi od 1985. godine, u početku kao hobijem a potom kao dopunskim zanimanjem. Imao je sreću da mu je učitelj pčelarstva bio jedan od najiskusnijih podgorskih pčelara, Cvetin Savatić, iz sela Skadra kod Pecke, koji mi je nesebično preneo svoje znanje a pre svega praktično iskustvo. Njemu je večiti dužnik što ga je upoznao sa tajnama pčelarstva i poklonio mu veći deo svoje bogate pčelarske biblioteke. Pčelinjak zbog velikih službenih obaveza ne povećava i zadnjih desetak godina pčelari sa oko 100 pčelinjih društava (70 Fararovih i 30 DB košnica). Pčelinjak seli na više paša u toku godine. Učesnik je – izlagač na više pčelarskih izložbi u toku godine gde ostvaruje zavidne rezultate i dobija mnoga priznanja.

Član je Izvršnog odbora i predsednik Svešteničkog i monaškog društva pčelara eparhije šabačke, član Udruženja pčelara opštine Koceljeva i član još nekih pčelarskih društava (Valjevo, Beograd). Svojevremeno je bio i predsednik Udruženja pčelara u Peckoj i Koceljevi u više mandata. Od 31. januara 2004. do 28. januara 2006. godine bio je član Izvršnog odbora Saveza pčelarskih organizacija Srbije i predsednik Komisije za priznanja u SPOS-u. Od 25. avgusta 2007. do 8. marta 2008. godine bio je član Redakcije časopisa „Pčelar“.

Dobitnik je visokih priznanja: diplome „prof. Jovan Živanović“ (1996), najvećeg priznanja Saveza pčelarskih organizacija Srbije (SPOS), Zlatne medalje i zvanja „Zaslužan pčelar“ (1996)., Povelje SPOS-a (2005) kao i niza drugih povelja, medalja, diploma i zahvalnica. Dobitnik je i Povelje Saveza pčelarskih organizacija Srbije za razvoj pčelarstva (2007), a povodom proslave 110 godina od osnivanja Saveza.

Ništa od svega ovoga ne bi bilo postignuto da nije bilo razumevanja i nesebične pomoći njegove porodice – supruge Dragice i ćerki Vesne i Jasne.

Veliko interesovanje i trud je uložio u proučavanje istorije pčelarstva. Tridesetak njegovih radova iz te oblasti je objavljeno u časopisu „Pčelar“, kao i desetak drugih radova.

Imao je sreću da mi do ruke dođe naša prva knjiga o pčelarstvu „NOVI PČELAR“, štampana u Budimu 1810. godine, koju je napisao paroh somborski Avram Maksimović. Pomenutu knjigu, kao i predlog da je prevede, dobio je od uvaženog Gospodina Prvoslava Nešića, tadašnjeg urednika časopisa „Pčelar“ i sekretara Saveza pčelarskih organizacija Srbije. Bila mu je velika čast i zadovoljstvo da tu knjigu sa slaveno-srpskog prevede na naš današnji govorni jezik. Zahvaljujući velikim ljubiteljima knjige i istorije iz Sombora i Apatina prevod te knjige, posle 12 godina čekanja, ugledao je svetlost dana početkom aprila 2010. godine. Knjiga je štampana u malom i ograničenom tiražu ali se zato kao poklon, u PDF formatu, može besplatno preuzeti na sajtu www.pcelarm.com i tako doći do prvog prevoda i prvog izdanja posle 200 godina od njenog nastanka.

Kada je pokrenut novi sajt Saveza pčelara Srbije na isti su postavljeni njegovi radovi „Istorijat SPOS-a“ i „Istorijat časopisa Pčelar“. Takođe je na istom postavljena i njegova „autorska stranica“ sa biografijom, šest tekstova iz oblasti istorije pčelarstva i jedan tekst o tehnologiji pčelarenja.